"biz uyurken bile birbirimizi gözetiyoruz
ve bir gölün olgun meyvesinden daha ağır bu sevgi
gülmeden ağlamadan sürüp gidiyor nicedir niceye değin
bir günden sonra bir gün bizden sonra bir gece."
P. Eluard-biz uyurken bile
Uyum üzerine konuşurken, takılıyorum. Nasıl ve neyle karşılaştıracağımı bilmiyorum, kıyas olmayınca zor geliyor. Kalbinin acımaması, başının ağrımaması, içinin "rahat" olması mı önemli uyum için? Steinbeck'in Mutsuzluğumuzun Kışı* romanında adam çok uyumluydu karısıyla, ama... Huzur, uyum için önemli olan tek kıstas sanırım. Huzur ve arkasından gelen mutluluk. İçten bir gülümseme, uyuma şükrederek.
*Çok sevdiğim Steinbeck romanı, komik "Acı Hayat" isminden sonra şimdi de "Kaygılarımızın Kışı" adı uygun görülerek türkçeye çevrilmiş. Neden, orijinali "The Winter of Our Discontent" olan bir romana "Mutsuzluğumuzun Kışı" gibi harika bir isim dururken başka bir isim aranır, hiç bilmiyorum.
3 yorum:
ve neden steinbeck hala çocuk kitapları yazarmış gibi muamele görür?
Hoşgeldin Hirondelle.
Steinbeck için öyle bir genel kanı oluştuğunu hiç duymamıştım ama, Sait Faik için vardır mesela, iyi bilirim:) Ben Sait Faik'i çok severim ve komik gelir bu anlayış bana. Steinbeck'in Mutsuzluğumuzun Kışı romanı başta olmak üzere diğer kitaplarını da çok severim. Okumadan konuşmak eğlenceli tabii, konuşuyorlar işte:)
Sevgiler.
hoşbuldum.
tüm bunların sebebi ortaokul lise yıllarında okutulan steinbeck ve sait faik'in sonra bir daha yüzüne bakılmaması ve çocuk/genç kitapları yazdıklarının sanılması. Gazap Üzümleri'ni okumayan birisi nasıl isyan etmez ki hayattaki adaletsizliklere. Sait Faik bile hakkı yenen balıkçıyı gördükten sonra yazmaya başlamamış mıdır yeniden... keşke okusalar.
Yorum Gönder