Eyüp; o bizim kardeşimiz

Job Statue/Crystal Cathedral/USA,California

"Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain mine own ways before him."

13:15  eyub*

Eyüp peygamberi herkes bilir. Hikayesini, sabrını, o güzel inancını. Onu okumaya başlarken sabrına dudak büküyordum, bir küçümseme, bir anlayışsızlık. Farklı bir çeşit anakronizm yaşıyordum anlayacağınız, özeti bu. Sonra, günlerden bir gün aydınlandım! Yok canım, dalga geçiyorum, aydınlanmayı kim kaybetmiş de ben bulayım:) Ah Candide, tekrar okusam o güzel romanı, ne çok özledim. Her neyse, yine dağıtıyorum. Okudum ve anladım ben Eyüp peygamberi. "Bana günahımı ve suçumu bildir, Niçin yüzünü göstermiyorsun", diyerek sitemde bulunmasını, kardeşimi anlar gibi anladım üstelik. Sabahlara kadar tevrat okurken bize sabrı yanlış öğrettiklerini fark ettim. Diğer türlü ben çok zavallıydım, çok toy, çok pişmemiş. Her acıda tanrıya sitem ediyor, kızıyor, duamı koz gibi önüne sürüyordum. Oysa Eyüp doğduğu günden başlayarak sorguluyor; "doğmuş olduğum gün yok olsun; rahimde bir erkek peyda oldu, diyen gece de yok olsun. o gün karanlık olsun."

Bir peygamber, canının acısıyla konuşuyor; "niçin benimle çekişiyorsun!?" "Bana bildir", diye bağıran bir adam.

Din kitaplarıyla aranız kötüyse, ve hatta inanmıyorsanız, ya da ne bileyim binlerce versiyonlu* cümleleri tutarsız ve komik buluyorsanız bile Eyüp'ün hikayesini okuyun. O sizin kardeşiniz, göreceksiniz. Kimseler sizi hatırlamazken, acınızı anlamazken sizin yerinize canından can alınan türdaşınız o adam. Ben buna inandım.

*Benim elimdeki Tevrat'ta (elbette Kitab-ı Mukaddes) yukarıdaki cümle o şekilde değil.
"Behold, he will kill me. I have no hope. Nevertheless, I will maintain my ways before him", böyle. Zaten farklı farklı versiyonları mevcut. Merak edenler linki inceleyebilir. İşin özü cümle her şekilde çok güzel.